SINHAYA

przez **Ciuciek** » środa, 4 września 2013, 23:26

Jesienią zapraszam wszystkich do Parku Narodowego Katmai, gdzie wraz z Niedźwiedziem szarym (Ursus arctos horribilis) zwanym "Grizzly" ruszymy na wędrówkę w górę rzeki, szlakiem Łososia.

KAM 1
KAM 2
KAM 3
KAM 4

Gwoli ścisłości łowić będziemy nad rzeką Brooksa, którą co roku odwiedzają dziesiątki Grizzly. Łososie, które niestety w tej powieści będą pełnić rolę "bohatera tragicznego", udają się pod prąd, w górę rzeki na tarłowiska. Znaczniej części się to uda a reszcie przyjdzie skończyć żywot w paszczach wygłodniałych niedźwiedzi. O rozmnażaniu Łososi z popularnej wikipedii;

Typowa ryba anadromiczna tzn. wędrująca na czas rozrodu z mórz do rzek. W czasie tej wędrówki łososie kierują się zapachem wody w miejscu, w którym przyszły na świat. W trakcie przekraczania granicy wód słodkich i słonych dokonują się w ich organizmach zmiany biochemiczne i fizjologiczne. W trakcie wędrówki nie pobierają pokarmu. Tarło odbywa się jesienią, w zimnej, dobrze natlenionej wodzie o silnym prądzie. Ikra w liczbie do 30 000 ziaren (o średnicy 4–7 mm) jest składana do jamek wygrzebanych przez samicę w piaszczystym lub kamienistym dnie. Larwy wykluwają się wiosną. Mają one długość około 2 cm. Okres resorpcji woreczka żółtkowego trwa około 40 dni. Po tarle wiele osobników ginie. Osobniki młode spędzają w rzekach 2–3 lata, następnie wędrują do morza, przybierają wtedy barwę szarozieloną na grzbiecie i srebrzystobiałą na bokach i brzuchu (tzw. stadium smolt). W morzu spędzają kolejne 2–3 lata, po czym wracają do tej samej rzeki na tarło.

B) Znacznie więcej informacji, profile Niedźwiedzi odwiedzających Brooks River TU B)

przez **Ciuciek** » niedziela, 8 września 2013, 13:37

Przy okazji obserwowania Grizzly w Parku Narodowym Katmai, poruszę wątki „Niedźwiedzio-poznawcze” lub prościej – edukacyjne.

Dzisiaj chcę napisać kilka słów na temat bardzo interesującej hybrydy, Niedźwiedzia polarnego (Thalarctos maritimus) z Niedźwiedziem grizzly (Ursus arctos horribilis) która w przyrodzie zaczyna występować coraz częściej.. Na wstępie trzeba nadmienić, iż występowanie owej hybrydy nie powinno być dla nas niczym dziwnym ponieważ oba wyżej wspomniane gatunki są ze sobą bardzo blisko spokrewnione, cytat z wikipedii:

Linie rozwojowe szopów i niedźwiedzi rozdzieliły się około 30 milionów lat temu. Niedźwiedź andyjski oddzielił się od innych niedźwiedzi około 13 milionów lat temu. Sześć odrębnych gatunków niedźwiedzi pojawiło się około 5 milionów lat temu. Zarówno odkryte dotychczas skamieniałości, jak i badania DNA wskazują na to, że niedźwiedź polarny oddzielił się od niedźwiedzia brunatnego około 300-250 tysięcy lat temu, a powodem tego były zmiany klimatyczne. Skamieniałości pokazują, że zęby trzonowe niedźwiedzia polarnego znacząco zmieniły się na typowe dla mięsożerców w porównaniu z zębami niedźwiedzia brunatnego około 10-20 tysięcy lat temu.
Niedźwiedzie polarne mogą dawać płodne krzyżówki z niedźwiedziami brunatnymi co sugeruje, że obydwa gatunki są bardzo blisko spokrewnione, ale fakt, że żaden gatunek nie może przeżyć długo w niszy drugiego oraz różnice w morfologii, metabolizmie, zachowaniu i inne cechy fenotypowe powodują, że obydwa niedźwiedzie są klasyfikowane jako oddzielne gatunki.
W powszechnie cytowanym artykule wydanym w 1996 porównano mitochondrialny DNA różnych populacji niedźwiedzi brunatnych, dzięki czemu wykazano, że niedźwiedzie brunatne Alaski z wysp Admiralicji, Cziczagowa i Baranowa oddzieliły się niedawno, a ich wspólny przodek jest bardziej spokrewniony z niedźwiedziami polarnymi niż z jakimikolwiek innymi populacjami niedźwiedzi brunatnych na świecie.
Dwa gatunki niedźwiedzi posiadają również mniej widoczne wspólne cechy. Niedźwiedzie polarne mają wciąż HIT (hibernation induction trigger) we krwi, ale nie wykorzystują go do zapadania w sen zimowy, jak robią to niedźwiedzie brunatne. Od czasu do czasu mogą wchodzić w stan uśpienia (szczególnie samice w ciąży), chociaż ich temperatura ciała nie spada podczas tego okresu co jest typowe u ssaków we śnie zimowym

W 2006r. myśliwy z Idaho - Jim Martell, dostał pozwolenie na odstrzelenie jednego Niedźwiedzia polarnego, zastrzelony "miś" miał być kolejnym myśliwskim trofeum w prywatnej gablocie pana Martella. 16 kwietnia 2006r na wyspie Banska myśliwy zastrzelił niedźwiedzia, dany osobnik wyglądał trochę dziwnie, jednak mężczyzna był ciągle przekonany, że zastrzelił właściwego drapieżnika. Rzeczywistość okazała się zupełnie inna a owemu myśliwemu z Idaho groziło więzienie ponieważ badania DNA wykazały, że zastrzelony przez Martella osobnik nie był ani Niedźwiedziem polarnym ani Grizzly - była to pierwsza "potwierdzona" obserwacja hybrydy zwanej odtąd "Polar grizzly bear".

Obrazek

Osobnik zastrzelony przez Jima Martella w kwietniu 2006r.

Naukowcy byli bardzo ciekawi czy taka hybryda może się rozmnażać i na odpowiedź nie musieli długo czekać.. 8 kwietnia 2010r David Kuptana w zachodniej części kanadyjskiej Arktyki, zastrzelił kolejnego nietypowego osobnika. Badacze skonfrontowali jego DNA z DNA Niedźwiedzia polarnego, Grizzly, oraz "Polar grizzly bear" zastrzelonego w 2006r, badania te wykazały że matką była samica "Polar grizzly bear" a ojcem czystej krwi Grizzly.

Według naukowców i ekspertów, takich krzyżówek pojawi się w przyrodzie coraz więcej ponieważ niedźwiedzie polarne zmieniają terytorium i swoje zachowanie ze względu na zmiany klimatu. Coraz więcej czasu spędzają na wybrzeżu, czekając aż utworzy się na morzu lód, i wchodzą w bliski kontakt z niedźwiedziami grizzly.

Obrazek

"Polar grizzly bear" w Niemieckim Zoo.

cytuję Brendana Kelly z dziennika "Nature";

"Przewiduje się, że do końca tego wieku Ocean Arktyczny przestanie skuwać latem lód i zniknie bariera uniemożliwiająca krzyżowanie się gatunków. Niedźwiedzie polarne spędzają już teraz więcej czasu na lądzie w tych samych rejonach, w których żyją grizzly; foki i wieloryby obecnie oddzielone zlodowaciałymi morzami będą wkrótce pływać w tych samych wodach" - pisze Kelly w dzienniku "Nature".

Z artykułu na tvn24.pl:

Chociaż hybrydyzacja jest naturalnym elementem ewolucji, naukowcy uważają, że jej tempo i zasięg w Arktyce, powodowane kurczeniem się pokrywy lodowej na morzu może mieć dalsze konsekwencje, zwłaszcza dla tak wyspecjalizowanego gatunku, jakim jest niedźwiedź polarny.

Badania mieszańców niedźwiedzi polarnych z grizzly w niemieckim zoo wykazały, że hybrydy charakteryzuje typowe dla białych niedźwiedzi zachowanie związane z polowaniem na foki, ale zwierzęta te nie potrafią tak świetnie pływać jak polarni pobratymcy, przemierzający zimą ogromne połacie morza i lodu w poszukiwaniu fok.

Jak się szacuje, w Arktyce żyje około 22 tys. niedźwiedzi polarnych. Ich populacja do połowy wieku skurczy się do jednej trzeciej, jeśli arktyczne lody będą topnieć nadal w obecnym tempie. Przy tym tempie do 2060 roku arktyczne wody latem nie będą skute lodem.

Jesteśmy świadkami bardzo niepokojącego zjawiska, którego największym przegranym może być Niedźwiedź polarny (Thalarctos maritimus) a wygranym? może "Polar grizzly bear"?

przez **Lamika** » niedziela, 8 września 2013, 14:54

Jak dotąd, wydaje się, że największym wrogiem niedźwiedzia polarnego nie jest romans z grizzly, tylko człowiek, zwłaszcza ten ze strzelbą :mrgreen:

Jak na niego nakrzyczał, to drugi sobie poszedł :mrgreen:

przez **Wędrowiec** » sobota, 20 września 2014, 22:18

Łososie ruszyły, a niedźwiedzie gromadzą zapasy zimowego sadła.
Kamerki działają pokazując bardzo ciekawe zdarzenia.
Polecam historię niedźwiedzicy Holly (z białymi uszkami) http://abcnews.go.com/US/maternal-brown ... d=25553758
W wolnej chwili przetłumaczę, o ile fachowo nie zrobi tego Lamika

przez **Wędrowiec** » środa, 24 września 2014, 20:15

Holly jest niedźwiedzicą mieszkającą w na Alasce, w Parku Narodowym Katmai. Wykazuje się ona niespotykanym instynktem macierzyńskim. Pewien młody niedźwiadek został porzucony przez swoją matkę, która związała się z samcem zapominając o dziecku. Holly zainteresowała się wyczekującym godzinami przy wodospadzie niedźwiadku. Mając już jedno swoje dziecko przygarnęła drugie opiekując się nim i przyuczając do przetrwania zimy i hibernacji. Kilka lat temu Holly dała wyraz swej troskliwości opiekując się swoim potomkiem, które złamało łapę. Kilkukrotnie zauważono, jak przenosiła przez rzekę, na grzbiecie choregego niedźwiadka.