SINHAYA

Nietoperze, jak wiele innych ssaków, z wiekiem zaczynają cierpieć z powodu ubytków słuchu. Badanie izraelskich i amerykańskich naukowców wskazuje jednak, że zwierzęta te mogą posiadać cechy, które spowalniają utratę słuchu, dzięki czemu starzejące się osobniki nie tracą całkowicie swoich zdolności echolokacyjnych.
Utrata słuchu na starość występuje u wielu gatunków ssaków, w tym u ludzi. Przez długi czas uważano, że nietoperze, które wykorzystują dźwięki do orientacji w przestrzeni i zdobywania pokarmu, są wyjątkiem. Jak wynika z badania opublikowanego na łamach czasopisma "Life Science Alliance", przynajmniej niektóre gatunki nietoperzy głuchną z wiekiem.
Tracą słuch jak ludzie
Naukowcy z Uniwersytetu w Tel Awiwie i uniwersytetów w amerykańskim stanie Maryland przeprowadzili badanie na 47 rudawcach nilowych (Rousettus aegyptiacus) - niewielkich, owocożernych nietoperzach, które posługują się echolokacją. Badacze ocenili wiek zwierząt za pomocą badań genetycznych, a następnie przetestowali ich słuch, monitorując reakcje ich mózgów na dźwięki o różnej wysokości i głośności.
Wyniki pokazały, że starsze zwierzęta słyszały gorzej niż młodsze, a utrata słuchu była szczególnie wyraźna przy dźwiękach o wyższych częstotliwościach. Tempo utraty słuchu wynosiło około jednego decybela na rok życia, czyli było podobne do tego obserwowanego u starzejących się ludzi.
- Rudawce nilowe często wykorzystują echolokację, ale gdy to możliwe, używają również bodźców wzrokowych - wyjaśniła Yifat Tarnovsky z Uniwersytetu w Tel Awiwie, główna autorka badania. - Dlatego chcemy powtórzyć testy u gatunków ze słabym wzrokiem, które wykorzystują echolokację jako właściwie jedyny mechanizm orientacji przestrzennej.

Życie w ekstremalnym zgiełku
Z badania wynika, że nietoperze, podobnie jak ludzie, doświadczają związanego z wiekiem pogorszenia funkcji ucha wewnętrznego, a także spadku funkcjonalności nerwów słuchowych. Niedosłuch starczy może upośledzać rozumienie mowy u ludzi i utrudniać echolokację u starszych nietoperzy.
Jednym z czynników napędzających utratę słuchu przez rudawce nilowe może być ich ciągła ekspozycja na hałas. Podobnie jak wiele innych nietoperzy, żyją one w dużych, głośnych koloniach. Badacze zmierzyli, że zwierzęta są stale narażone na dźwięki o natężeniu ponad 100 dB, co odpowiada mniej więcej hałasowi motocykla lub piły łańcuchowej. Co zaskakujące, najgłośniejsze dźwięki miały niskie częstotliwości, na które nietoperze traciły wrażliwość w nieznacznym stopniu.

- Jeśli wziąć pod uwagę wysoki poziom hałasu, na który narażone są rudawce, i stosunkowo łagodną utratę słuchu wraz z wiekiem, nietoperze mogą mieć pewne specjalne cechy, które pomagają im radzić sobie z głośnym środowiskiem - tłumaczył Yossi Yovel z Uniwersytetu w Tel Awiwie, współautor artykułu. Naukowcy mają nadzieję, że zrozumienie tych adaptacji pomoże nam lepiej zrozumieć mechanizm utraty słuchu na starość u ludzi.

Oczekiwana konkluzja? Jej brak Wiemy, że coś ratuje słuch nietoperzy, ale nie wiemy co Tak to jest z nauką. Trzeba cierpliwie czekać na wyniki dalszych badań