Instalacje z "Umarłej klasy"
Wspomnienie z czasu ławki szkolnej dało początek rzeźbie „Chłopiec w ławce”. Było to przeniesienie postaci scenicznej do sfery sztuki. Zabieg ten stosował artysta wielokrotnie. Do połowy lat 80. powstało kilka replik tej rzeźby. W 1983 Tadeusz Kantor zrealizował obiekt „Klasa Szkolna - Dzieło zamknięte” czyli „Dom Umarłej klasy” (oglądana przez okno mała szkolna klasa z dwoma ławkami i tablicą w środku), a w 1989 - „Dzieci w ławkach z Umarłej klasy” (jedenaście manekinów dzieci siedzących w ławkach z surowego drewna).
Spektakl „Umarła klasa” wpisał się do historii teatru światowego jako przełomowe dzieło. Rzeźba „ławka z Umarłej klasy” stała się emblematem - najbardziej znaną ikoną sztuki Tadeusza Kantora. Drewniana ławeczka z manekinem chłopca była też makietą rzeźby nagrobnej wykonanej w brązie, która stanęła na grobowcu matki artysty (Cmentarz Rakowicki w Krakowie, 1987 r.). Obok chłopca siedzącego w ławce twórca umieścił mały, drewniany krzyż. W grudniu 1990 roku, Tadeusz Kantor zgodnie ze swą wolą spoczął w tym miejscu. Wystawie towarzyszyła projekcja zapisów filmowych spektaklu „Umarła klasa”.
ŹródłoDodam, że obecnie, od jakiegoś już czasu, na grobowcu Kantora znajduje się sama ławeczka, bo chłopca kilka razy kradziono...
Grób Tadeusza Kantora na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Rzeźby Kantora
edit:dodanie zdjęcia
Ostatnio edytowano poniedziałek, 21 maja 2018, 10:44 przez
garrulus, łącznie edytowano 1 raz