SINHAYA

Na wystawie "Wyspiański. Nieznany" po raz pierwszy publiczność może zobaczyć także liczący blisko 600 pozycji księgozbiór artysty, zakupiony przez Muzeum Narodowe w Krakowie w roku 1910 od wdowy po Wyspiańskim, Teodory Teofili z domu Pytko. Zrąb tego księgozbioru stanowi historyczna biblioteka wujostwa Janiny i Kazimierza Stankiewiczów, natomiast drugą pokaźną część tworzą publikacje nabyte przez samego Wyspiańskiego, świadomie budującego własną kolekcję książek. Prawie wszystkie tomy są podpisane ręką artysty i datowane. W wielu z nich znajdują się ołówkowe szkice Wyspiańskiego, w innych – dedykacje współczesnych poetów i pisarzy, którzy podarowali mu swoje książki. [...]
Jednym z najważniejszych zadań, jakie postawili sobie twórcy wystawy, jest zilustrowanie roli Stanisława Wyspiańskiego na polskim rynku wydawniczym. Jako dyrektor artystyczny czasopisma "Życie" zrewolucjonizował szatę graficzną tej gazety, wyznaczając przy tym nowe standardy poligraficzne. Starannie projektował swoje druki, wydając dramaty na własny koszt, z własnymi ilustracjami i starannie dobraną czcionką.

„Macierzyństwo” - obraz z 1904 r. przedstawia żonę artysty – Teodorę Teofilę Pytko, trzymającą w ramionach jedno z trojga ich dzieci. Niełatwo określić, o które chodziło; może to być zarówno Mietek, jak i Staś.
Ten obraz przez długie lata uznany był za zaginiony. Pierwszy raz pojawił się na aukcji siedem lat temu. Został kupiony przez kolekcjonera, który obecnie postanowił go spieniężyć. Wówczas było to również duże wydarzenie, ponieważ płótno dokładnie opisane w materiałach, fizycznie było nieznane" - powiedział PAP Juliusz Windorbski, prezes Domu Aukcyjnego DESA Unicum.

Akropolis. Projekt zabudowania Wawelu.
projekt: Stanisław Wyspiański, Władysław Ekielski.
Jacek Czubański, Jerzy Porębski (autorzy projektu makiety) 1981.
Pracownia Makiet i Modeli Głogoczów, Spółdzielnia wielobranżowa w Myślenicach, Mirosław Łuba, Ireneusz Pudełko (wykonanie makiety) 1982.

Przedstawia grupę osób rozpaczających wokół symbolizującej Polskę zemdlonej kobiety. Kobieta przedstawiona jest w żałobnej sukni, purpurowo-gronostajowym płaszczu, ze Szczerbcem (mieczem koronacyjnym polskich królów) u boku. Osuwa się bezwładnie, podtrzymywana przez otaczające ją postacie: dziewczynkę w krakowskim gorsecie, chłopca w sukmanie, płaczące kobiety i przerażonego mnicha. Dwaj chłopcy nad Polonią wznoszą nagie ramiona ku niebu, skąd spoglądać mają Madonna i Michał Archanioł.