Kamow Ka-50 Hokum, Werewolf (werewolf - wilkołak) śmigłowiec szturmowy skonstruowany z myślą o zastąpieniu starzejących się śmigłowców MIL Mi-24, powstał równocześnie ze śmigłowcem Mi-28. Jest ewenementem w skali światowej, po raz pierwszy zastosowano w śmigłowcu szturmowym układ dwuwirnikowy współosiowy. Kolejną innowacją była rezygnacja ze strzelca pokładowego, konstruktorzy doszli do przekonania iż pilot potrzebny jest podczas loty do celu i powrotu, strzelec pokładowy przejmuje kontrole nad maszyną podczas ataku i walki. Za każdym razem maszyna obsługiwana jest przez jedną osobę, dodatkowym argumentem za jednoosobową załogą był przykład samolotu Su-25, samoloty tego typu wykonały wiele udanych lotów bojowych nad Afganistanem. Zespół konstruktorów Kamowa zdawał sobie sprawę iż od lat dostawcą śmigłowców szturmowych dla lotnictwa ZSRR było biuro MILA, w przypadku gdyby Ka-50 był porównywalny z Mi-28 do produkcji wejdzie ten drugi śmigłowiec, należało zbudować maszynę znacznie lepszą. Dla poprawy osiągów zrezygnowano z kabiny ładunkowej dzięki czemu uzyskano zwarty aerodynamiczny kadłub, dobrze opancerzony. Odbyły się trzy fazy konkursów porównawczych ze śmigłowcami Mi-28 po czym okazało się iż Ka-50 jest śmigłowcem wyraźnie lepszym i w 1990 roku został skierowany do produkcji pod rosyjskim oznaczeniem Ka-50 Werewolf (w kodzie NATO Hokum). Jest pierwszym seryjnie produkowanym śmigłowcem wyposażonym w fotel katapultowany klasy 0-0. W 1992 roku oblatano pierwszy śmigłowiec seryjny, ostatecznie po zbudowaniu około 30 maszyn produkcję przerwano powodem były zaległości w płatnościach za zbudowane maszyny.
W drugiej połowie lat dziewięćdziesiątych opracowano na zamówienie lotnictwa wojsk lądowych Rosji śmigłowiec do działań w nocy i każdych warunkach atmosferycznych w wersji dwumiejscowej (z miejscami obok siebie) oznaczonej Ka-52 Aligator. Planowano produkcję obu wersji w proporcjach 60% śmigłowce jednomiejscowe i 40% śmigłowce dwumiejscowe
KONSTRUKCJA: mieszana, półskorupowa (stalowa z elementami z włókien szklanych węglowych i tytanu), kabina pilota opancerzona dwuwarstwowymi blachami stalowymi i szybami kuloodpornymi odporna na trafienie od przodu pociskiem kal. 20 mm, kabina pilota klimatyzowana, podwozie trójpodporowe chowane hydraulicznie, dwa wirniki współosiowe przeciwbieżne kompozytowe, wytrzymują przestrzelenia pociskami o kalibrze do 20 mm, na bokach kadłuba dwa pomocnicze płaty służące głównie do przenoszenia uzbrojenia
NAPĘD dwa silniki turbowałowe TW3-117WK o mocy po 2200 kM oraz pomocnicza jednostka do napędu agregatów AI-9K
UZBROJENIE ruchome działko 2A-42 kal. 30 mm na prawym boku kadłuba, pod skrzydłami pomocniczymi cztery belki podwieszeń każda o udźwigu po 500 kg, na belkach podwieszeń można przenosić do 16 pocisków przeciwpancernych Wichr, 80 niekierowanych pocisków rakietowych kal. 80 mm lub warianty mieszane o dopuszczalnej masie 3000 kg lub 4 dodatkowe zbiorniki paliwa po 500 l
DANE Ka-50
średnica wirników m 14,5
długość maksymalna m 16,0
wysokość m 4,93
rozpiętość płata m 7,34
masa startowa kg 9 800
masa dopuszczalna kg 10 800
masa uzbrojenie kg 3000
prędkość maksymalna km/h 310
prędkość dopuszczalna km/h 350 (podczas zniżania)
prędkość lotu tyłem km/h 90
pułap zawisu m 4000
zasięg bojowy km 450
dopuszczalne przeciążenie + 3
Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 0 gości