SINHAYA

przez **Lamika** » poniedziałek, 1 września 2014, 20:25

Bardzo mi się spodobał ten zameczek Ociec u Skały, nigdy nawet o takim nie słyszałam

Garrulusko

wycieczka piękna, dziękuję

I czekam na dalszy ciąg

przez 78 » poniedziałek, 1 września 2014, 20:53

Piękna wycieczka.

przez **Alicja** » poniedziałek, 1 września 2014, 23:14

Garrulusko dziękuję

Byłam tam kiedyś ale pokazywane przez Ciebie miejsca, wydają mi się stokroć piękniejsze od tych, które sama oglądałam

przez **Maciek** » wtorek, 2 września 2014, 10:56

Garrulus

Bardzo ładnie

przez **garrulus** » wtorek, 2 września 2014, 18:08

Następny etap wędrówki Doliną Prądnika wiedzie przez Grodzisko
do Pieskowej Skały.
Tę trasę przeszłam kilka lat temu i przedstawiłam na dawnym forum. Postanowiłam jednak pokazać tutaj te zdjęcia jeszcze raz i sądzę, że Kubek - autor wątku również woli taką opcję, niż zamieszczanie tu linku do tamtego reportażu. Fotografowane obiekty są piękne, więc mam nadzieję, że oglądanie ich sprawi przyjemność także tym, którzy już znają te zdjęcia.

Pieszą wędrówkę zaczynałam w małej miejscowości Skała. Trasa wiodła częściowo otwartym terenem, częściowo lasem. I znowu widoki na niesamowite skalne formy.

cdn

przez **garrulus** » wtorek, 2 września 2014, 18:09

cdn

przez **garrulus** » wtorek, 2 września 2014, 18:14

cd
Pierwszy etap wycieczki osiągnięty: Grodzisko, a tu kościół i pustelnia bł. Salomei.

Pierwsze wzmianki o tym miejscu pochodzą z pocz. XIII w., z okresu walk o opiekę nad małoletnim Bolesławem Wstydliwym, a tym samym o tron krakowski między księciem wrocławskim Henrykiem Brodatym a księciem mazowieckim - Konradem. Wg Jana Długosza i niektórych późniejszych historyków gród obronny, który miał zabezpieczać Kraków wzniósł tutaj Henryk Brodaty.

Źródło

Książę Bolesław Wstydliwy, który od 1243 roku panował nad dzielnicą krakowską (senioralną), ufundował zamek obronny w Grodzisku, broniony fosą i wałami oraz klasztor i kościół w stylu romańskim. W 1260 roku książę nadał Grodzisko wraz z przyległymi wioskami swojej siostrze, Salomei która po śmierci swojego męża, króla Halicza – Kolomana, w 1245 roku wstąpiła do zakonu klarysek. Po nadaniu Grodziska Salomea przeniosła się wraz z grupą klarysek z Zawichostu do nowo powstałej warowni. W XIII wieku w pobliżu klasztoru miało miejsce wiele zbrojnych potyczek; warownia okazała się niezbyt bezpieczna, toteż na początku XIV wieku klaryski poprosiły króla Władysława Łokietka o przeniesienie w inne miejsce. W 1320 roku zostały przeniesione do Krakowa i osadzone przy kościele świętego Andrzeja. Od XV wieku klasztor w Grodzisku opustoszał i przez ponad dwa wieki całkowicie popadł w ruinę. W XVII wieku siostry klaryski ponownie zainteresowały się miejscem po swojej dawnej siedzibie, głównie za sprawą toczącego się procesu beatyfikacyjnego Salomei. Na miejscu starego klasztoru wzniosły krzyż, a w 1642 roku kaplicę pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP. W 1677 roku prebendarzem Grodziska został ksiądz Sebastian Piskorski, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego i kanonik krakowski. W latach 1677-1691 zbudował on zespół architektoniczno-rzeźbiarski w stylu manierystycznym, potocznie nazywany pustelnią błogosławionej Salomei. Zespół ten składał się z pustelni, domków modlitwy, kościoła i domu prebendarza, tworzących kształt litery L; ten układ zabudowań przetrwał do czasów obecnych.

W 1939 roku spłonęła część wieży kościoła. Odbudowano ją w latach sześćdziesiątych XX wieku.
[...]
Błogosławiona Salomea przeżyła w pustelni 8 lat; zmarła w opinii świętości 17 listopada 1268 roku. Jej doczesne szczątki spoczywają w bazylice Franciszkanów w Krakowie. Została beatyfikowana 17 maja 1672 roku przez papieża Klemensa X.

Źródło

cdn

przez **garrulus** » wtorek, 2 września 2014, 18:16

cd

Posąg-fontanna usytuowany jest między kościołem a grotami modlitewnymi. Został wzniesiony w 1687 roku na cześć zwycięstwa Jana III Sobieskiego pod Wiedniem. Przedstawia słonia z obeliskiem na grzbiecie. Całość wykonano z jednego bloku kamiennego. Obelisk zwieńczony jest rzeźbą Matki Boskiej. Jego pierwowzorem był rzymski obelisk sprzed bazyliki Najświętszej Maryi Panny powyżej Minerwy. Na boku słonia widnieje napis po łacinie: Onus meum leve (Ciężar mój jest lekki).

Źródło

cdn

przez **garrulus** » wtorek, 2 września 2014, 18:20

cd
Cel wędrowki - Pieskowa Skała

Pierwsza wzmianka o zamku w Pieskowej Skale pochodzi z 1315 r., kiedy to Władysław Łokietek zezwala niejakiemu Mikołajowi lokować wieś między Kosmolowem, Sułoszową a zamkiem w Pieskowej Skale. Wg Długosza powstanie zamku wiąże się z okresem panowania Kazimierza Wielkiego i jego ożywioną działalnością budowlaną.
[...]
Od 1949 r. pod kierownictwem prof. dr Alfreda Majewskiego prowadzono w zamku prace badawcze i konserwatorskie. Głównym celem tych prac, zakończonych ostatecznie w 1970 r., było przywrócenie budowli zamkowej autentycznych cech architektury renesansowej. Odkryto wówczas krużganki arkadowe, maszkarony i kartusze herbowe na dziedzińcu, obramienia okienne, drzwiowe i loggię widokową.
Do naszych czasów jednak nie zachowało się nic z autentycznego wyposażenia zamku. W latach 60. urządzano tu czasowe wystawy poświęcone dziejom zamku, powstaniu styczniowemu i sztuce renesansu. W 1970 r. w odrestaurowanych komnatach staraniem Państwowych Zbiorów Sztuki na Wawelu otwarto muzeum.

Źródło